jān-e-jahāñ jān-e-jāñ jān-e-jigar marhabā jū-e-badan āfrīñ mauj-e-kamar marhabā la.al-e-yaman ek sang durr-e-adan ek sang ek lab-e-surḳh-rang rashk-e-guhar marhabā pairahan-e-nīm-posh gul-badan-e-nīm-hosh
chhoḌ aa.e vo chashm-e-tar tanhā ab samundar hai aur safar tanhā saḳht mushkil hai ham-ḳhayālī bhī maiñ idhar aur vo
uThā ḳhema yahāñ se kuuch kar āhista āhista abhī to ḳhair mumkin hai safar āhista āhista darīchoñ kī abhī to
vahshat ko ‘sanā’ chhupā.e rakhnā dastār-o-qabā sajā.e rakhnā dīvāne hī tere jānte haiñ sahrāoñ ko bhī basā.e rakhnā āñkhoñ ke
koī jaadū jagānā chāhtā huuñ tumheñ apnā banānā chāhtā huuñ agar ik baar tum āvāz de do to maiñ bhī
jism kī qaid meñ huuñ kashmakash-e-zāt meñ huuñ ek sikke kī tarah kāsa-e-ḳhairāt meñ huuñ tum se milne ke liye
nafas-e-arz-o-samā ho jaise maiñ ne ik sher kahā ho jaise jaise ik chaap koī Duub ga.ī koī darvāza khulā ho
udaas tum hī nahīñ ho hayāt hai shāyad thakī thakī se kahīñ kā.enāt hai shāyad rukī rukī sī ye sāñseñ
dhartī ko gagan nahīñ karoge milne kā jatan nahīñ karoge dekho mujhe ziist kar rahā huuñ tum pyaar sajan nahīñ
duniyā ye sahī adū bahut hai mere liye ek tū bahut hai ābādī-e-ham-zabāñ hai lekin muhtājī-e-guftugū bahut hai ik hāsil-e-justujū